สมเด็จพระมหาวีรวงศ์ วัดราชผาติการาม กรุงเทพมหานคร ได้ชี้แจงถึงลักษณะกฎเกณฑ์ของบุคคลที่ตั้งอยู่ในพระธรรมวินัย 8 อย่างว่า
ลักษณะตัดสินธรรมวินัย 8 อย่าง
1. ธรรมเหล่าใดเป็นไปเพื่อความกำหนัด ย้อมใจ
2. ธรรมเหล่าใดเป็นไปเพื่อความประกอบอยู่ในทุกข์
3. ธรรมเหล่าใดเป็นไปเพื่อความสะสมกองกิเลส คือได้แล้วไม่รู้จักพอ ขอเขาตะบันร่ำไป เรี่ยไรเขาไม่รู้จักหยุด ได้มาแล้วแทนที่จะนำไปสร้างไปทำสาธารณะประโยชน์ กลับก่อปริโภช (สร้างวัดแข่งวัง เพื่อความเด่น ความดังให้ตนเอง)
4. ธรรมเหล่าใดเป็นไปเพื่อ ความอยากใหญ่ อยากมีอำนาจวาสนา
5. ธรรมเหล่าใดที่ไม่มีความสันโดษที่ทีอยู่ คือมีแล้วไม่รู้จักพอ เพื่อตัวเองทั้งสิ้น
6. ธรรมเหล่าใดที่เป็นไปเพื่อความคลุกคลีด้วยหมู่คณะ คือจะอยู่หรือจะไปที่ไหน แห่แหนกันไปวุ่นวายไปหมด
7. ธรรมเหล่าใดเป็นไปเพื่อความเกียจคร้าน ไม่เอาไหน เช้าแล้วก็เอน เที่ยวไปอิสราเอล เพลเสร็จก็นอนไปเที่ยวเลบานอน ตะวันรอนๆก็ไปอาหรับ หลับสนิท
8. ธรรมเหล่าใดเป็นไปเพื่อความเลี้ยงยาก กินยากอยู่ยากนอนยาก สร้างความลำบากให้ผู้อื่น
สมมติสงฆ์หมู่ใดมิได้เข้าข่ายในลักษณะนี้ก็ถือว่าสมมติสงฆ์หมู่นั้นยังปฏิบัติตนอยู่ในกรอบของพระธรรมวินัย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น